VROLIJKE MUZIEK MET KETELS EN MUZIEKMOLENS
Serate al Bramante “Betoveringen”door Martien Groeneveld
Performance met zelfgemaakte instrumenten en elecronica.
Gevarieerd en meeslepend was de performance van de Hollander Martien Groeneveld die hiermee de serie”Serate al Bramante” afsloot.
En educatief was het ook.
Sommige bezoekers hadden hun kinderen meegenomen en die raakten betoverd door de manier waarop Groeneveld ter plekke zijn instrumenten construeerde met behulp van stukken buis, touw, hout , metaal en fluitjes en waaruit hij vervolgens een grote hoeveelheid van fascinerende geluiden wist te halen.
Zoals de reusachtige rechtopstaande xylofoon waaruit alleen al door het veranderen van de positie van de balken zachte rijke harmonische tonen te horen waren naast korte droge tikken. Het zijn primitief uitziende instrumenten gebouwd met uiterst gewone materialen, vaak enorm van omvang, perfekt voor een show waarin het visuele aspekt een grote rol in speelt, terwijl ze gebruikt worden met de kennis van een musicus.
Als rechtgeaarde Hollander heeft Groeneveld uiteindelijk de gigantische rechtopstaande xylofoon met behulp van onderdelen van andere instrumenten getransformeerd tot een heuse windmolen waarvan de wieken al draaiend geluiden produceren en nodigt hij het publiek uit om op kunststof buizen die rondom in emmers water zijn neergezet en van een soort hogedrukketel-fluiten zijn voorzien “mee-te-komen-klinken”..
Eerst kwam er schuchter een enkeling,maar vervolgens ging bijna iedereen aan de slag terwijl Groeneveld allerlei geluiden en ritmes op andere instrumenten produceerde.. Het leek alsof we waren teruggekeerd naar de tijd van John Cage en David Tudor met onbekommerd en vrolijk muciseren, of naar de futuristische avonden van Russolo met zijn ruismachines, de intonarumori.
Cheerful Music with Pots and Windmills
Serate al Bramante ‘Incantations’ by Martien Greneveld Performance on homemade instruments and electronics
A varied and compelling performance by Martien Groeneveld from the Netherlands formed the end of the serie “Serate al Bramante”.
And it was educational, too.|
Some people had brought along their children, who were enchanted by the way Groeneveld constructed his instruments on the spot with the help of pieces of tubing, string, wood, metal and whistles, out of which he knew how to produce so many varied and fascinating sounds.
Like a huge, vertical xylophone, on which even a change in the position of the wooden bars produced soft, rich, harmonic sounds, in addition to dry, ticking sounds. These primitive-looking instruments, often enormous in size and constructed with quite ordinary materials, are perfect for a show in which the visual component plays an important role, and used with the specialist knowledge of a musician.
Like a true Dutchman, with the help of parts from other instruments Groeneveld finally transformed the gigantic standing xylophone into a real windmill, whose rotating arms produced sounds. The artist invited the audience to come and share with him a try on the plastic tubing placed around in buckets with water and equiped with some kind of pressurized flutes.
At first only a handful timidly approached, but after a while almost everyone took part, with Groeneveld producing all sorts of sounds and rhythms on other instruments. It seemed as if we had returned to the days of John Cage and David Tudor with their carefree and cheerful music-making, or to the futurist evenings by Russolo with his intonarumori, or noise intoners.
LA REPUBBLICA / ROMA 16 . 09 . 1998
MUSICA ALEGRA CON PENTOLE E MULINI A VENTO
SERATE AL BRAMANTE
‘INCANTISIMI’
DI MARTIEN GROENEVELD
PERFORMANCE
DI STRUMENTI AUTOCONSTRUITI
ED ELETTRONICA
DIVERTENTE E COINVOLGENTE LA PERFORMANCE DELL’OLANDESE
MARTIEN GROENEVELD CHE HA CHIUSO LE SERATE AL BRAMANTE.
ED EDUCATIVA. QUALCUNO AVEVA PORTADO I BAMBINI CHE SONO
RIMASTI INCANTATI DAGLI STRUMENTI CHE GROENEVELD CREAVA
AL MOMENTO DA GROVIGLI DI TUBI, FILI, PEZZI DI LEGNO, LAMIERE,
FISCHLIETTI, E DAI QUALI TIRAVA FUORI TANTI SUONI DIVERSI E FAS-
CINOSI. COME LO XILOFONO GIGANTE E VERTICALE CHE, SOLO MU-
TANDO LA POSIZIONE DEI LEGNI, DAVA SUONI DOLCISSIMI E RICCI DI
DI ARMONICI OPPURE SUONI DURI, SECCHI. SONO STRUMENTI PRIMI-
TIVI CONSTRUITI CON I MATERIALI PIU COMUNI , SPESSO ENORMI, PER-
FETTI PER UNO SPETTACOLO IN CUI LA PARTE VISIVA HA MOLTO PESO,
MA USATI CON LA SAPIENZA DI UN MUSICISTA.
DA BUON OLANDESE GROENEVELD HA CREATO INFINE CON LO XI-
LOFONO GIGANTE E PEZZI D’ALTRI STRUMENTI, UN MULINO A VENTO
LE CUI PALE, GIRANDO, EMETTEVANO SUONI, VIHAMESSO ATTORNO
SECCHI D’ACQUA CON DENTRO TUBIDI GOMMA FORNITI DI FISCHIETTI
DEL TIPO <> E HA INVITATO IL PUBBLICO A
<< SUONARE>>. PRIMA, TIMIDAMENTE, SOLO UNO O DUE, POI QUASSI
TUTTI SI SONO MESSI ALL’OPERA MENTRE GROENEVELD CAVAVA SU-
ONI E RITMI DAGLI ALTRI STRUMENTI. SEMBRAVA DI ESSER TORNATI
AI TEMPI DI JOHN CAGE E DAVID TUDOR COLORO FAR MUSICA IN ALE-
GRIA, O ALLE SERATE FUTURISTE CON RUSSOLO ALL’INTONARUMORI.